dinsdag 18 oktober 2016

Een kindertehuis in Kasteel Groeneveld Baarn

door Nanda van Dongen-Lok


Kasteel Groeneveld
Ik ben op zoektocht geweest naar het verleden van mijn moeder, Tineke. Als kind wist ik al dat mijn moeder in een kasteel gewoond heeft. Dit vond ik heel erg interessant. En wat was nou leuker dan om te vertellen dat mijn moeder in een kasteel heeft gewoond? Maar mijn moeder zei altijd dat ik daar niet over moest praten. Later toen ik ouder werd snapte ik wel waarom. Het was ten slotte een kindertehuis en zo leuk was dat niet om daar te zitten. Ze heeft het daar heel goed gehad, maar het is toch heel erg dat je in een tehuis geplaatst wordt. Gelukkig zat ze daar met meerdere zussen, als ik het goed heb met nog drie zussen. Mijn moeder was de jongste. Al die jaren hebben we er weinig over gesproken. 

Mijn zusje is de jongste thuis en 8 jaar jonger. Laatste tijd komt ze met veel vragen over het verleden van mijn moeder. Ze vindt het erg dat ze zo weinig weet en onze moeder heeft het verleden ver weg geduwd. Ze wil er best over praten, maar meestal zegt ze: ”Dat weet ik niet meer, dat is al zolang geleden”. Nou ben ik dus op zoektocht voor mijn zusje, voor mijn moeder en natuurlijk voor mezelf. Als kind dacht ik dat mijn moeder haar hele jeugd in het kasteel heeft doorgebracht. Nu blijkt dat ze daar rond 1946 tot ongeveer 1952 heeft gewoond. Ze was ongeveer vier jaar oud, dan is het natuurlijk logisch dat ze niet zo heel veel kan herinneren. Ik ben uiteindelijk naar twee zussen van haar geweest. Eén tante vertelde ongeveer hetzelfde als mijn moeder en mijn andere tante is ouder en zij kon me toch al meer vertellen en foto’s laten zien. 

Eén van mijn tantes is met een plakboek bezig over kasteel Groeneveld, daar zag ik een stukje over Joop Colson. Ze vertelde dat hij een bekende fotograaf was en dat hij in 1946 op het kasteel woonde. Ik ben onlangs naar kasteel Groeneveld gegaan en heb daar het verhaal achterhaald. Een vrouw die daar werkte, vertelde dat in 1946 de moeder van Joop Colson was begonnen met het kindertehuis. In 1952 is mevrouw Colson overleden en is het tehuis weer opgeheven. Joop Colson heeft er nog enige tijd gewoond. Hij ontving er ontzettend veel gasten van de artiestensociëteit. En veel andere bekende mensen hebben er gezeten. Cees Notenboom heeft daar tijdens zijn verblijf zijn eerste verhalenbundel geschreven. Een boek hierover is nog steeds te verkrijgen in het kasteel, maar helaas is er niets te vinden over het tehuis van vroeger. Het tehuis heeft natuurlijk niet lang bestaan, het kasteel was in 1940 al in beheer van Staatsbosbeheer en dat is het nu nog steeds.

Een zoon van Joop Colson. Cees Colson met mijn tante. Foto gemaakt door Joop Colson.

Mijn vader vertelde altijd, “Ik had als 14 jarige jongen een krantenwijk en kasteel Groeneveld vond ik de ergste. Ik moest er maar één krant brengen, maar die weg er naar toe was ontzettend lang!”
Een andere tante van mij vertelde dat er in een huisje naast het kasteel een tuinman met zijn vrouw woonde. We hadden onderling altijd ruzie over wie er de aardappelschillen, ik denk voor hun geiten, naar hen mocht brengen. Degene die dat uiteindelijk mocht doen, kreeg altijd een snoepje.

Sinterklaas werd zeker niet overgeslagen. Ze kregen net als andere kinderen leuke cadeautjes.

Kinderen met poppen die ze van Sinterklaas hadden gekregen en op de achtergrond kasteel Groeneveld.












Ik  vind het jammer dat er over het tehuis erg weinig of niets te vinden is. De vrouw die daar nog werkt zei dat zulke dingen ook nooit naar buiten werd gebracht. Het is toch iets persoonlijks en het ligt bij de mensen heel erg gevoelig. Toch hoop ik, dat via deze weg, ik er weer iets meer van te weten kom. Ik heb er wel een goed gevoel bij dat ze er een goede tijd hebben gehad. Kijk maar naar de laatste foto’s. Ze hadden veel speelruimte. Ze mochten alleen achter in de tuin komen, voor het kasteel was streng verboden!

Met zijn allen op de schommel! Op de achtergrond het kasteel.

Op de trap van Kasteel Groeneveld
In de vijver achter het kasteel leerden de kinderen zwemmen, dus ook daar werd aan gedacht. Mijn moeder ging laat naar school en ze meent zich te herinneren dat onder in het kasteel, waar nu het restaurant zit, een schooltje zat. Waarschijnlijk een kleuterschool of zoiets.




Veel leesplezier, 
met vriendelijke groeten, 
Nanda van Dongen



Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter