Luctor modelschool unicum in de wereld van het onderwijs.]

Een verhaal uit de Baarnsche Courant van januari 1956

Het zal de meeste Baarnaars wel niet ontgaan zijn, dat de laatste weken in de tuin van Luctor N.V. grote veranderingen plaats vinden. Achter het, op de hoek van de Oude Utrechtseweg en Gerrit van der Veenlaan gelegen, kantoorgebouw (Linker afbeelding de vroegere villa „Catharina” ) is in een snel tempo een school

Villa Catharina

gebouwd en de grote tuin rond het kantoor ondergaat een grondige verandering. Het bijzondere van deze prefabricated houten school is, dat zij niet door leerlingen, doch door autoriteiten op het gebied van het onderwijs, vertegenwoordigers van gemeentebesturen en schoolbesturen, ja zelfs door vertegenwoordigers van regeringen van tal van landen bezocht zal worden. Het bedrijf van Luctor N.V., dat ruim 20 jaar geleden werd opgericht en zich specialiseerde in een bescheiden collectie schoolartikelen voor de Zuid-West hoek van Nederland, heeft na de oorlog zulk een vlucht genomen, dat de naam Luctor niet alleen in Nederlandse onderwijskringen, doch in de gehele internationale onderwijswereld een goede bekende klank gekregen heeft. Om dit met een sprekend voorbeeld aan te tonen, wijzen wij er op, dat Luctor in de loop van 1955 alléén in Indonesië 280 middelbare en 22 technische scholen volledig heeft ingericht. Luctor N.V. onderhoudt handelsbetrekkingen met praktisch alle landen van Europa, staat in nauw contact met de afd. Onderwijsontwikkeling van de Unesco te Parijs en is een voorlichtingscentrum geworden voor onderwijsautoriteiten. Op de binnenlandse markt neemt het bedrijf met haar meer dan 12.000 afnemers een dominerende plaats in. De toonkamers in het kantoorgebouw aan de Oude Utrechtseweg, waar Luctor nu ruim 10 jaar gevestigd is, konden deze groei niet bijhouden. Zij puilden uit en beantwoordden niet langer aan haar voorlichtende taak. De oplossing van het probleem. De directeur van het bedrijf, de heer A. D. Baart, zag één mogelijkheid om dit probleem goed op te lossen: de bouw van een modelschool. Alvorens het idee werkelijkheid kon worden, moesten vele moeilijkheden overwonnen worden. De directie had hierbij gelukkig de volle medewerking van het gemeentebestuur. In het najaar van 1955 kon aan N.V. Houtbouw Van 't Verlaat te Giessendam-Hardinxveld opdracht gegeven worden, op het terrein van Luctor een modelschool te bouwen. De school staat er reeds. Zij telt vijf lokalen, die de voorgeschreven afmetingen hebben en volledig zullen worden ingericht. Hierbij zullen zowel het fröbel- en lager onderwijs als het middelbaar en nijverheidsonderwijs volledig aan hun trekken komen. Voor elk van deze groepen is een lokaal gereserveerd, waarin de schoolmeubelen en leermiddelen, die voor deze groepen bestemd zijn, tentoongesteld zullen worden. Het vijfde lokaal is speciaal ingericht voor de fysica-vakken. Het wordt een compleet werklokaal, waar met diverse instrumenten natuurkundige proeven genomen zullen worden. In de lokalen staan de schoolmeubelen reeds opgesteld, terwijl de kasten gevuld worden met de leermiddelen, waaraan elk der bovengenoemde schoolgroepen behoefte heeft. Het schoolgebouw heeft een overvloed aan licht en lucht en zou zeer geschikt zijn voor het onderwijs. Rechts de huidige situatie.

                     Lees de 1500 verhalen over Baarn op: [HTTPS://groenegraf.blogspot.com]

de huidige situatie

antwoord zoekplaatje

 Antwoord van vorige week "Brandweerman"

De Baarnse brandweer anno 1930

Op 28 oktober 1930 schreef de toenmalige opperbrandmeester, de heer J.J. de Boois, een rapport aan de burgemeester van Baarn waarin hij de '1e reorganisatie van de brandweer van Baarn’ aankondigde:

Aangezien binnen korten tijd de Brandweer hier ter plaatse een reorganisatie zal ondergaan, in hoofdzaak door het aanschaffen van een motorspuit, komt daardoor, als natuurlijk gevolg dat mechanische krachten gaan vervangen, een gedeelte van het personeel overcompleet. Anderzijds zal bij de motorspuit personeel moeten worden aangesteld en wel in hoofdzaak bestaande uit technisch of bij de bouwvakken werkzame personen.

Omdat de handspuit aan den Eemnesserweg wordt afgeschaft, kunnen we de heren W. van Kouterik, W. Kamphorst, G. Ruijer, J. Meijnhardt, H. Brandt, H. Smits, A. Schutte, K. van Kesteren, N.H. Limper, E. van de Pol en C. Koffrie bedanken. Tevens ook, wegens het vervallen van de handspuit ‘Groeneveld’, de heren J. Schouten, S. Suik, G. van Amersfoort en A. van de Meent.

Twee spuitgasten moeten bij de Commandeur K. van de Wetering blijven voor de haspelwagen. Alle bij de brandweer, 14 ingedeelde gemeentearbeiders kunnen worden bedankt. Hiervan zullen enigen worden benoemd bij de eventueel aan te schaffen motorspuit. De overige manschappen kunnen voorlopig gehandhaafd blijven.

In 1931 werd geld beschikbaar gesteld voor modernisering van de organisatie door aankoop van een gemotoriseerde blusspuit. Rond dit jaar begon de organisatie uit vrijwilligers te bestaan. Een vrijwilligersvereniging werd opgericht en de opperbrandmeester en zijn plaatsvervanger kwamen in dienst van de gemeente.

Op de linker afbeelding wilden de toenmalige vrijwilligers van de Baarnse brandweer gaarne met hun (nieuwe) wagen poseren. V.l.n.r.: de heren Boer, van Resteren, Ligtenberg, v.d. Broek, Gielen, Hornsveld, van Dijen en van IJken.

Naast een gemotoriseerde blusspuit beschikte de brandweer over een motorspuit en vier handbrandspuiten/haspelwagentjes, die respectievelijk te Lage Vuursche, bij de Eembrug, bij Groeneveld en in het dorp waren geplaatst.

In 1946 werden de vergoedingen en de namen van de rangen van het korps van Baarn aangepast. Deze bestond toen uit 31 personen met namen van rangen als; Opperbrandmeester, Assistent Opperbrandmeester, Commandeur te Lage Vuursche, Manschappen te Lage Vuursche en te Eembrug. De nieuwe namen van de rangen die werden ingevoerd waren: Adjunct Hoofdbrandmeester, Brandmeester, Onderbrandmeester, Hoofdbrandwacht en Brandwacht.

In 1927 kregen de brandmeesters al telefoon en kwamen er zogenaamde wekkerlijnen en brandschellen. In de oorlogsjaren deed de sirene als alarmeringsinstallatie zijn intrede. In 1971 kwam hier verandering in, toen het ‘stil alarm’ werd ingevoerd.

De winnaar deze week is Kees Huurdeman. 

Wilt u uw herinneringen delen, stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. 

Of een briefje aan: Baarnsch Geheugen Marisstraat 4, 3741 SK BAARN

Kijk ook eens op onze website. Of lees de 1500 verhalen over Baarn op:

HTTPS://groenegraf.blogspot.com

De AA-Ford staat momenteel in de Brandweerkazerne in Baarn

 Zoekplaatje in Baarn]

1. Wat voor beroep hebben deze mannen?

U kunt hierop reageren door uw antwoord te sturen naar:

Stichting Groenegraf.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek 'Waarom redden'. Een boek over de geschiedenis van de brandweer van Baarn met historische feiten en anekdotes en beschrijving van alle facetten van het brandweerkorps.

Dit boek is geschreven door Maartje Hormes en Leen Bakker en uitgegeven door Personeelsvereniging Brandweer Baarn in 2007. Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door Mitra Baarn - Van der Steeg, Laanstraat 72, 3743 BH Baarn.

mondharmonicavereniging

 Mondharmonicavereniging Excelsior herdenkt 60-jarig bestaan in 1988

Mondharmonicavereniging Excelsior wordt volgende week zaterdag, 8 oktober 1988, ’s middags van 15.00 tot 17.00 uur een receptie gehouden in De Speeldoos aan de Rembrandtlaan. Een week later (15 oktober) volgt daar een feestavond, te verzorgen door de uit veertig personen bestaande Hilversumse groep The Lucky Boys and Girls. Deze ook in Baarn zeer goed bekend staande amateurs — in hun eigen woonplaats weten zij de zaal van Gooiland liefst vijf avonden vol te krijgen - hengen de showrevue Theater. Zelf bestaan deze Hilversummers al 51 jaar en oorspronkelijk vormden zij een... mondharmonicavereniging. Kaarten voor deze jubileumavond zijn verkrijgbaar bij N.K. Jansen, Balistraat 21 (tel. 14865), die trouwens reeds 51 jaar bij Excelsior actief is en daarmee tevens het oudste lid is.

Het optreden in Baarn van de mondharmonicavereniging Bravo uit Amersfoort (omstreeks juni 1928) had tot gevolg dat enige Baarnse mond- harmonicaliefhebbers de hoofden bij elkaar staken, een vergadering belegden en op 28 augustus 1928 de Baarnse mondharmonicavereniging Excelsior oprichtten.

De feitelijke oprichters waren de heren G. Greeven, H. Overeem, S. van Zijst sr. en J. Verwoerd. Dirigent werd de heer D. Greeven uit Amersfoort. Ondanks het bestaan van al twee mondharmonicaverenigingen in Baarn (Ons Genoegen en De Eendracht) bleek ook Excelsior in een behoefte te voorzien, want al spoedig steeg het aantal leden tot 65.

Het repetitielokaal was in die jaren gevestigd in de zaal van café Novum in de Laanstraat (vroeger stoffenhuis R. Polak), waar ook de eerste uitvoering op 5 januari 1929 werd gegeven.

Eind 1929 kwam Excelsior onder leiding van de heer D.A. Stor en tevens werd in zijn werkplaats gerepeteerd tot het uitbreken van de oorlog. Excelsior bespeelde toen als één van de eerste verenigingen de chromatische Polyphonia-instrumenten. Na de oorlog, op 10 april 1946, ondanks schaarste aan instrumenten, werden de repetities o.l.v. de heer Stor hervat.

B.M.V. Excelsior  in 1933 met dirigent Cor Kling

Oefenlokalen

In 1947 verhuisde Excelsior voor repetitiegelegenheid naar Christelijke Belangen, wat maar een jaar duurde. Daarna betrok men een bovenzaal van restaurant Astoria, waar Excelsior 10 jaar verbleef. Aansluitend volgden nog als repetitielokaal Onder de Linden, De Ark en de zaal van harmonie Crescendo. In het jaar 1949 kwam er een einde aan het 19-jarige dirigent- schap van de heer Stor.

Onder leiding namelijk van de heer Stor en bijgestaan door één van de oprichters, tevens voorzitter, name- •ijk de heer S. van Zijst, mocht Excelsior vele successen behalen, ondanks de soms (crisisjaren!) zeer moeilijke omstandigheden. De heer Cor Kling volgde in 1949 de heer Stor als dirigent op en bracht Excelsior naar grote hoogte. Op 17 oktober 1953 werd het 25-jarig jubileum herdacht met een receptie in Christelijke Belangen.

In het jaar 1961 gaf de heer Kling te kennen wegens hoge leeftijd te willen stoppen als dirigent van Excelsior. Een zeer sympathieke geste van hem was, dat hij zelf voor een opvolger zorgde in de persoon van de heer R. Jongerden, een oud-leerling van de heer Kling.

 [Uit een oude Baarnsche Courant]:

Zonder twijfel zal Mr. J.C.G.C. Laan op 11 oktober 1858 zijn nieuwe ambt als burgemeester van Baarn met de nodige ambities aanvaard hebben. Bekend is dat deze opvolger van Jan (zoon van Frans) Pen zich gruwelijk ergerde over de vele koeien, die in zijn tijd op en langs de Baarnse straten te vinden waren.

Die tegenzin had niets te maken met het feit, of hij wel en niet een dierenvriend zou zijn. In het 'koeiendorp', dat Baarn destijds was, vervuilde ze evenwel het wegdek. De beesten moesten immers vaak zo maar langs de weg in de berm grazen, of werden tot aan de rand van het bos 'gehoed", om daar een maaltje te zoeken.

De burgemeester wond zich minder op over de runderen, dan wel over de onsmakelijke plakkaten, die zij op het wegdek achterlieten, wanneer zij over straat liepen. De mensen moesten er bij het lopen danig rekening mee houden en dat in een tijd waarin de gemeente nog (lang) niet over een eigen reinigingsdienst beschikte.

Daar wilde de nieuwe eerste burger van Baarn verandering in aanbrengen. De koeien liepen weliswaar vaak netjes aan de lijn, de "gevolgen" werden er niet minder op. Mr. Laan besloot er radicaal een einde aan te maken Een nieuwe verordening moest dat bewerkstelligen en de veldwachter kreeg de opdracht alle koeien, die hij op of langs de Baarnse straten aantrof, op te brengen naar het Rechthuis op de Brink.

 

Hotel Velaars op de brink in Baarn

Niet om de dieren voor het gerecht te slepen en evenmin om het hotel in staat te stellen een consumptie te serveren. Wel om de koe in een "schutbank" op te bergen, waar de eigenaar het dier pas kon bevrijden na betaling van een behoorlijke boete. Zo'n maatregel zal in het dorp beslist niet met vreugde begroet zijn, hoewel het een enkele keer ook tot een komisch verhaal aanleiding gaf. Want op een goede dag werd een 16-jarige plaatsgenoot op heterdaad betrapt, toen hij toch met zijn koe aan de lijn door Baarn liep. Nog wel in de holle zandweg, welke later naar burgemeester Laan vernoemd zou worden (Laanstraat).

De order was uiteraard niet voor niets gegeven en dus moest de veldwachter optreden. Hij zal met genoegen gezien hebben, dat de betrokkene niet al te oud was en het risico dus beperkt bleef. Inderdaad kon hij het dier zonder al te veel moeite afpakken, om aan het touw naar de schutbank te brengen.

In zijn voortvarendheid had de veldwachter echter niet gezien, dat de jongen ongemerkt het lange touw vlak bij de kop van het dier had doorgesneden. Hij merkte het ook niet doordat dit touw over de grond sleepte. Dom als een koe liep de "sterke arm" alleen met dat touw richting Brink, terwijl het beest zich rustig kon omdraaien en achter zijn baas huiswaarts liep.

Dergelijke waar gebeurde verhalen 't Is zo, ik weet het, want het was een neefje van v. Daatzelaar, die achter de kerk woont'') werden bij voorkeur verteld aan de borreltafel. Die voor de gewone man overigens niet in het Rechthuis stond, veeleer in een lokaliteit als De Bak". Een horecabedrijf aan de doorgaande weg achter de kerk (nu Stationsweg), schuin tegenover waar thans het  politiebureau staat op foto links en  rechts is Hotel Velaars.

Het oude politiebureau aan de Stationsweg

Daar kwamen trouwens niet alleen de Baarnaars, maar in de zomermaanden ook de "potverteerders uit andere gemeenten, die met grote wagens - "potwagens" werden deze Jan Pleziers genoemd, waarin wel 30 personen vervoerd konden worden - een dagje uit naar Baarn trokken.